Ḥeleḳ Rishon, kerekh 1. Teshuvot ha-shayakhot le-Miḳra Midrash ṿe-deʻot ṿe-tsoraf la-hen Sefer Minḥat ḳenaʼot le-R. Aba Mari de-Lunil [Haḳdamah-pereḳ 37] -- Ḥeleḳ Rishon, kerekh 2. Miḳra Midrash ṿe-deʻot Teshuvot ha-shayakhot le-Miḳra Midrash ṿe-deʻot ṿe-tsoraf la-hen Sefer Minḥat ḳenaʼot le-R. Aba Mari de-Lunil [pereḳ 38-pereḳ 127] -- Ḥeleḳ sheni. Teshuvot ha-shayakhot le-Masekhet Berakhot ṿe-Seder Zeraʻim -- Ḥeleḳ shelishi. Teshuvot ha-shayakhot le-Masekhet Shabat ṿe-ʻEruvin.

Trabajando sobre el género de ¿Historias de los Profetas¿ (Qis.as. al-Anbiya-¿) en el proceso de elaboración de mi tesis sobre Abraham en la literatura islámica, el profesor J. Sadan me envió un manuscrito que había localizado en la British Library relacionado con este género. Posteriormente encontré versiones similares de la misma composición, lo que me animó a profundizar mi investigación sobre sus orígenes. La obra está próxima a la literatura de predicación (wa¿z.), que se ocupa principalmente de la educación (...) moral, pero también incluye historias. Me planteé la posibilidad de que éste formarse un género que hubiera surgido como una ayuda, un material auxiliar concebido para entender la tradición oral y los estudios religiosos para, posteriormente, convertirse en un género independiente, más cercano a la Parénesis o al Specula Regis (Espejos de príncipes). Describiré el manuscrito para intentar alcanzar una conclusión sobre ciertas cuestiones: ¿es éste un género literario diferente?, ¿se trata de un género educativo o solamente es una versión simplificada de historias para ilustrar a niños o principiantes de la lengua árabe?, ¿buscaría el autor un nombre original para su compilación, haciendo referencia al reducido tamaño de la colección y descartando el de Qis.as. al-Anbiya-¿ por ser conocido? (shrink)

This work analyzes the treatment of biblical metaphor in a Jewish exegetical tradition originating in Muslim Spain that was transplanted to Christian Provence, yielding a variety of approaches that integrate Arabic poetics, hermeneutics and logic with indigenous Hebrew modes of reading.

The Exalted Fath: Ha-Emunah ha-Ramah Transleted by Solomon Ibn Lavi, Ha-Emunah ha-Nissaʼah Transleted by Samuel Ibn Matut, The Anonymous Commentary to HaEmunah ha-Ramah.

Abraham ibn Ezra d'Espagne (m. 1167) fut l'un des plus importants savants ayant contribué à la transmission de la science arabe à l'Occident. Ses ouvrages en astrologie et en astronomie, rédigés en hébreu puis traduits en latin, étaient considéréd comme faisant autorité par de nombreux savants juifs et Chrétiens. Parmi les ouvrages qu'il a traduits de l'arabe en hébreu, certains sont perdus dans leur langue originale et ses propres ouvrages renferment certaines informations concernant des sources anciennes mal ou pas (...) du tout connues par ailleurs. Ibn Ezra semble être le premier a avoir consigne l'une des sept méthodes pour dresser les maisons astrologiques. Cette méthode avait par la suite été utilisée par Lévi ben Gershom (m. 1344) dans le Midi de la France. (shrink)

Emch, G.G., Liu, C.: The Logic of Thermostatistical Physics. Springer, Berlin/ Heidelberg (2002) 11. Frigg, R., Werndl, C.: Entropy – a guide for the perplexed. Forthcoming in: Beisbart, C., Hartmann, S. (eds.) Probabilities in Physics. Oxford  ...

Levinas Faces Biblical Figures captures the drama of the encounter between a great philosopher and a text of primary importance. The book considers the ways in which Levinas's thoughts can open up the biblical text to requestioning, and how the biblical text can inform our reading of Levinas.

In het boek Exodus, hoofdstuk 3, wordt verteld hoe God aan Mozes verschijnt in een brandende braambos. De HEER heeft het lijden van Israel in Egypte gezien en wil hen daaruit bevrijden. Daartoe wordt Mozes naar de farao gestuurd om tegen hem te zeggen dat hij Israel moet laten gaan. Met die boodschap moet Mozes eerst naar Israel zelf. Vandaar zijn vraag: wat zullen zij zeggen? Zullen zij mij geloven, als ik zeg dat ik gestuurd ben door de God van (...) hun vader, van Abraham, Isaak en Jakob? Zullen zij niet vragen: wie is die God? Hoe is zijn naam? In antwoord daarop spreekt God de bekende woorden: ‘Ik ben die Ik ben.’ Mozes moet tot de Israelieten zeggen: ‘Ik ben heeft mij tot u gezonden.’ En verder: ‘De HEER, de God van uw vaderen, de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob, heeft mij tot u gezonden. Dit is mijn naam voor eeuwig en zo wil Ik aangeroepen worden van geslacht tot geslacht.’. (shrink)

In het boek Exodus, hoofdstuk 3, wordt verteld hoe God aan Mozes verschijnt in een brandende braambos. De HEER heeft het lijden van Israel in Egypte gezien en wil hen daaruit bevrijden. Daartoe wordt Mozes naar de farao gestuurd om tegen hem te zeggen dat hij Israel moet laten gaan. Met die boodschap moet Mozes eerst naar Israel zelf. Vandaar zijn vraag: wat zullen zij zeggen? Zullen zij mij geloven, als ik zeg dat ik gestuurd ben door de God van (...) hun vader, van Abraham, Isaak en Jakob? Zullen zij niet vragen: wie is die God? Hoe is zijn naam? In antwoord daarop spreekt God de bekende woorden: ‘Ik ben die Ik ben.’ Mozes moet tot de Israelieten zeggen: ‘Ik ben heeft mij tot u gezonden.’ En verder: ‘De HEER, de God van uw vaderen, de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob, heeft mij tot u gezonden. Dit is mijn naam voor eeuwig en zo wil Ik aangeroepen worden van geslacht tot geslacht.’. (shrink)

ḥeleḳ 1. Mitsṿot 1-41 -- ḥeleḳ 2. Mitsṿot 42-114.

: This essay attempts to clarify the position of Nāgārjuna in the history of Buddhist philosophy by comparing the concept of emptiness in the Pāli Nikāyas and the Mūlamadhyamakakārikā. It is argued that the identity of samsāra with nirvāna, the emptiness of svabhāva of all dharmas, and the equating of emptiness and dependent arising are not revolutionary innovations of Nāgārjuna or the second turning of the wheel of Dharma, but orthodox philosophical moves entailed by the teachings of early Buddhism.

This essay attempts to clarify the position of Nāgārjuna in the history of Buddhist philosophy by comparing the concept of emptiness in the Pāli Nikāyas and the Mūlamadhyamakakārikā. It is argued that the identity of samsāra with nirvāna, the emptiness of svabhāva of all dharmas, and the equating of emptiness and dependent arising are not revolutionary innovations of Nāgārjuna or the second turning of the wheel of Dharma, but orthodox philosophical moves entailed by the teachings of early Buddhism.

Scaling of pattern with size has been described and studied for over a century, yet its molecular basis is understood in only a few cases. In a recent, elegant study, Inomata and colleagues proposed a new model explaining how bone morphogenic protein (BMP) activity gradient scales with embryo size in the early Xenopus laevis embryo. We discuss their results in conjunction with an alternative model we proposed previously. The expansion‐repression mechanism (ExR) provides a conceptual framework unifying both mechanisms. Results of (...) Inomata and colleagues implicate the chordin‐stabilizing protein sizzled as the expander molecule enabling scaling, while we attributed this role to the BMP ligand Admp. The two expanders may work in concert, as suggested by the mathematical model of Inomata et al. We discuss approaches for differentiating the contribution of sizzled and Admp to pattern scaling. (shrink)

The idea that the state ought to be neutral towards different conceptions of the good life has been an influential principle in liberal theory since the 1970s. It has, however, been subject to criticism by communitarians, multiculturalists and liberal perfectionists. Recently, Peter Balint has attempted to defend state neutrality against its liberal critics as the adequate interpretation of the liberal project by redefining it as a range concept. By arguing that neutrality always occurs within a specific range of permissible conceptions (...) of the good life, Balint provides a convincing rebuttal of neutrality’s critics. In this paper I argue that while neutrality as a range concept provides an adequate account of state neutrality, it also makes it vulnerable to a new line of critique. Since the range of neutrality cannot be deduced from the principle of neutrality itself, neutrality is subject to political developments beyond its own control. I will start by clarifying the notion of neutrality as a range concept. Secondly, I will demonstrate that Balint’s notion of the range concept finds ample support in the wider literature on neutrality. Thirdly, I will argue that, as a range concept, neutrality ultimately depends on politically constituted value judgments. (shrink)